Weer moet je beleven.......:-))

[Dick]

Ben iets meer dan 1,5 jaar actief op dit forum. Het valt me op dat geregeld 'oud zeer' en gevoeligheden bovendrijven. We hebben hier met zijn allen één ding gemeen, lijkt mij : passie voor het weer. Verder zijn we gewoon vogels van divers pluimage: met verschillende achtergronden, karakters, ervaringen, voorkeuren, leeftijden en belevingen. Discussies worden daardoor soms op het scherpst van de snede gevoerd en onvermijdelijk op wat tenen getrapt. Meningsverschillen zullen er altijd blijven, geen probleem, zolang er respect voor de onderlinge verschilllen de basis blijft.
Ik kan ook vergelijken met de sfeer op weerwoord, daar wordt vaak keihard tegen schenen geschopt en worden mensen geregeld onderuitgehaald. Heel jammer, want de gezellige kletspraatjes en serieuze discussies raken soms compleet ondergesneeuwd door dat zinloze gekissebis (op het weerwoord-forum dus). Zo bezien is de sfeer op ons VWK-forum toch een stuk beter. Laten we vooral genieten van de onderlinge verschillen, ook in weerbeleving.

[Dick]

....waarnemingen zijn niet altijd 'waar'.
Ik verricht metingen met een sensor opgesteld in een hoek van mijn achtertuin. Het is een simpel huis-tuin en keukenapparaatje, met een simpel weerstation eraan gekoppeld. Een paar jaar lang kon ik in ieder geval mijn temperatuurwaarnemingen ijken aan de metingen van Leen de Koning. Hij heeft een professionele meteohut in Nieuwerkerk a/d IJssel, op een kilometer of vijf hier vandaan. Hij publiceerde zijn metingen wekelijks in een huis -aan huisblad, dat ik las. Helaas is die krant failliet gegaan. Verder vergelijk ik met metingen van andere weeramateurs in de regio en die van vliegveld Zestienhoven. Daaruit blijkt de meethoek van mijn achtertuin relatief koel te zijn, overdag in elk geval, met ook nog een vrij geringe temperatuurverloop. Vooral in de peride april-november lijkt het. 'Schuldige' is mogelijk een grote beuk die in die periode vol in het blad staat en mijn sensor veel schaduw verschaft. Een beetje bosklimaat in die hoek dan. Mijn metingen zijn dan toch minder betrouwbaar en vooral bij hitte ook minder spectaculair. Tijdens de tropische hitte in september mat ik, ter ijking, ook op een andere plek in de tuin. Het scheelde een hele graad: 29,8 in die koele hoek, tegen 30,8 op die andere. Het verschil tussen wel of niet tropisch!
Dat is dan toch frustrerend. Als het naar mijn beleving een 'hete' dag was wil ik wel weten hoe 'heet' precies. En in die reeks van spectaculaire 30-plussers in de regio wil ik ook niet 'achterblijven'. Dan blijkt meten toch niet echt meten te zijn.

[Gert]

Dick. Helemaal mee eens. Weer moet je, naast meten, ook zeker beleven. Kenmerkend voor beleven is dat het voor iedereen verschillend kan zijn. Dat maakt de diversiteit in onze club ook zo mooi. En zo lang het op een respectvolle manier gaat en vanuit het gezamenlijk bouwen kom je een heel eind.

[Sebastiaan]

Mooi gezegd Dick. Ik koester de sfeer binnen de VWK en zeker hier op het forum, zeker in vergelijking met de door jou genoemde website. Als je beseft dat het allemaal vrijwilligerswerk is, allemaal in vrije tijd, dan mogen we best trots zijn. Passie voor weer & klimaat is wat ons bindt, en binnen die voorkeur liggen de smaken wel wat uit elkaar en dat vind ik zelf erg leuk. Mede omdat je er toch een beetje vanuit gaat, wat je zelf boeiend vindt, ook zo is voor de ander ;)

Mbt beleving, daar mag best wat meer aandacht voor. In dat opzicht ben ik ook verguld met jouw bijdrage, een column die je wil schrijven voor de Nieuwsbrief.

[Oud-forumlid]

Jaren terug toen ik nog regenwaarnemer was van Hans de Jong Jan Pelleboer Jan Visser en Meteo Consult,waar is die tijd gebleven, kregen de waarnemers van MC een uitnodiging om eens op bezoek te komen in Wageningen. Dus daar naar toe wie toen de meteorlogen waren weet ik niet precies meer een van hen was Reinier van den Berg,die kan ik me nog wel herinneren. Toen ik vroeg waar zei hun metingen verrichten zij hij hieruit..en wees naar een scherm. Ik was gewoon verbaast en zei "Doen jullie dan geen metingen buiten? " Nee was het antwoord. Ik moet er niet aan denken dagelijks de gegevens van Sambeek op mijn pc`tje te zien binnen rollen. Ik wil zelf naar de weerhut lopen en ZELF tot mijn enkels door de blubber naar de regenmeter midden in de nacht na een wolkbreuk in juli. En ja Dick dan kom ik bij jou uit dat is pas beleving...

[Dick]

In een romantische meteo-roes denk in wel eens terug aan mijn begintijd als weerenthousiasteling. Het was 1979: aan de gevel van mijn ouderlijk huis hing een industriële thermometer. Zo'n knol met een grote wijzer. Altijd eerst tegen het glas tikken en corrigeren. Mijn vader had vastgesteld dat de afwijking + 2,5 gr was.

[Oud-forumlid]

Haha Dick bedoel je nostalgie?En die thermometer was dat niet een barometer?

[Dick]

Was een beetje te snel aan het typen, moest namelijk eten en kon het verhaaltje niet afmaken.
Nee John, het was echt een thermometer: met een grote wijzerplaat, een wijzer op een ijzeren staaf. Ik vermoed bedoeld om de temperatuur van vloeistoffen te meten of zo.
Gee idee hoe mijn pa de afwijking had vastgesteld, maar ik hield me er aan. Geen min/max-indicatoren, dus aflezen 's morgens voor het naar school gaan, bij thuiskomst en vlak voor het slapen gaan. In heldere vriesnachten hield ik het vaak niet. Dan sloop ik in mijn pyjama die krakende trap af, door de keuken, waar de honden lagen te slapen. Deur open, tikken tegen die thermometer en dan, teleurgesteld of opgetogen terug naar bed. Ouders wakker, honden onrustig, pa boos ("ga toch slapen") ma boos ("waarom trek je geen jas aan ?")

[Dick]

Op mijn achttiende kreeg ik dan eindelijk mijn eerste kwikthermometer (had die natuurlijk ook eerder zelf kunnen kopen). Het was nog een hele gezoek om daarvoor een plek te vinden waar de zon er nooit op kon schijnen. Uiteindelijk bevestigde ik het ding aan een plantenbak achter een muurtje. Bij stevige windvlagen klapte de thermometer telkens tegen dat muurtje. Ik hoor dat getik in gedachten nog steeds. Dan zakten die min/max-indicatren weer en brak de kwikkolom. Regelmatig moest ik de thermometer 'afslaan'. Bij storm waaide het ding geregeld met plantenbak en al op de grond. Er brak uiteindelijkwel meer dan alleen de kwikkolom; ik heb meerdere kwikthermometers versleten.
En toen diende het digitale tijdperk zich aan. Eerst met een draadje naar de sensor buiten, vervolgens draadloos. Met een blik op het schermpje weet ik hoe het er buiten voorstaat. De enige ontberingen die ik nu moet doorstaan is het op gezette tijden vervangen van de batterijen. Tobben met klemmende klepjes en/of veel te kleine schroefjes. Gelukkig heb ik een gewone regenmeter, moet ik nog geregeld naar buiten. Ik heb het nog eenvoudig gehouden, je kunt ook heel professioneel 'alles' meten en direct verwerken in grafieken, kaarten en tabellen. Prachtig, ik kijk er altijd met bewondering naar, maar zou zelf niet weten wat te doen met de overkill aan meteo-informatie. En heel af en toe denk ik weemoedig terug aan die goeie, ouwe tijd van gesluip door een nachtelijk huis en lawaaiierig getik tegen de thermometer!

[Oud-forumlid]

Mooi verhaal Dick! Ik ben nu een kleine 30 jaar actief als weeramateur en zou het geen dag meer willen missen. Ik heb dit ook 100% van mijn vader mee gekregen. Als we weer eens een discussie aan tafel hadden over dooi of geen dooi antwoorde mijn moeder steevast "Van mij mag het morgen warm water regenen zijn we daar van af" achteraf kan ik er wel om lachen maar wat hadden mijn vader en ik veel discussies...