Smelt zee-ijs Antarctica Z15

[Oud-forumlid]

Spul met lagere dichtheid heeft groter volume -> stijging.
Op voorwaarde dat het smeltwater in de buurt van de ijskap blijft, natuurlijk. Dat is bij Groenland niet het geval, maar wel rond delen van Antarctica.
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/08/140831150207.htm.

[Gerben]

Ja Remko ik weet het. Stijgende zeespiegel is massatoename ijskap zoals je uit voorgaand plaatje/onderzoek kunt afleiden.

[Oud-forumlid]

herhaling van 41
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/08/140831150207.htm.

[Gerben]

Je weet niks. Derde keer:

Spul met lagere dichtheid heeft groter volume -> stijging.
Op voorwaarde dat het smeltwater in de buurt van de ijskap blijft, natuurlijk. Dat is bij Groenland niet het geval, maar wel rond delen van Antarctica.
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/08/140831150207.htm.

Je spreekt over een dunne laag (enige tientallen meters) die eventueel verzoet is. Zou die dunne laag zo veel stijging kunnen veroorzaken?

[Bart]

Gerben, Remko, volgens mij praten jullie langs elkaar heen.

Gerben heeft het er over dat, wanneer het landijs op Antarctica minder massa krijgt, de zeespiegel rond Antarctica daalt doordat het landijs ook water aantrekt en voor een plaatselijke verhoging van de zeespiegel zorgt (binnen een straal van 2000 km, begrijp ik). Remko heeft het er over dat zoet water per volume minder gewicht heeft dan zout water, waardoor de zeespiegel wat hoger wordt. (voor zover dat te meten is als er ook nog eens ijs op ligt met waarschijnlijk een laag sneeuw en een ruw oppervlak). Hoe de veronderstelde daling en stijging van het zeeoppervlak in verhouding tot elkaar staan weet ik niet.

Voor mij is aldoor de vraag hoe dik en hoe uitgestrekt die zoetere laag dan is. Momenteel heeft het zee-ijs rond Antarctica een zeer grote oppervlakte. Hoe moet ik me dat voorstellen? Dringt het smeltwater afkomstig van het landijs helemaal door tot de buitenste rand van het zee-ijs? Of is het smeltwater van de onderkant van het zee-ijs (ik neem aan dat gesmolten zee-ijs zoeter is dan zeewater), er vindt dan een herverdeling plaats van het ijs naar een grotere oppervlakte, maar een geringere dikte. Of is er een ander mechanisme, zoals veranderde windrichting zoals ook wordt genoemd.

De uitbreiding van het zee-ijs rond Antarctica is een lastig te begrijpen verschijnsel, maar wel intrigerend. Laten we elkaar serieus nemen in deze discussie; dat is voor alle partijen aangenamer en wie weet levert het nog nieuwe inzichten op.

[Gerben]

"Voor mij is aldoor de vraag hoe dik en hoe uitgestrekt die zoetere laag dan is. Momenteel heeft het zee-ijs rond Antarctica een zeer grote oppervlakte. Hoe moet ik me dat voorstellen?"

5. Conclusies
De Zuidelijk Oceaan lijkt op het eerste gezicht een uitzondering te vormen op de wereldwijde opwarming: het zeewater aan het oppervlak koelt er af en de hoeveelheid zee-ijs neemt toe, vooral in het winterhalfjaar. Dit blijkt paradoxaal genoeg voor een belangrijk deel juist een gevolg te zijn van de opwarming. Het diepere water, beneden de honderd meter, warmt namelijk wel degelijk op. Hierdoor smelt het landijs van Antarctica van de onderkant versneld af en kalven er ook meer ijsbergen af. Het smeltwater mengt met het oppervlaktewater, maar het mengsel blijft zoeter en dus lichter dan het water op grotere diepte, en vormt een relatief zoete toplaag. Metingen bevestigen dat de bovenste 200 meter van de Zuidelijke Oceaan inderdaad zoeter is geworden. Dit laagje zoet water koelt in de winter sneller af waardoor meer zee-ijs kan vormen, en zorgt er tegelijkertijd voor dat de diepere oceaan minder warmte verliest en dus opwarmt.

http://www.knmi.nl/cms/content/112773/toename_antarctisch_zeeijs_juist_gevolg_opwarming

In het artikel staat ook te lezen dat de Zuidelijke Oceaan aan het oppervlak ongewoon koud was! Ik wil daar aan toevoegen dat kouder water meer gassen kan opnemen wat dan weer voor een "extra" zeespiegelstijging kan zorgen.
Dat zien de 5 auteurs blijkbaar over het hoofd.

[Oud-forumlid]

Kijk, Gerben en Bart, zo moet het: heel goed.

"Zou die dunne laag zo veel stijging kunnen veroorzaken?" - of honderden meters (niet meer dan dat). Vast staat dat als dit zoete(r) water zout water vervangt, de resulterende waterlaag dikker is. Dat kan per tien meter makkelijk centimeters schelen (eenvoudig te berekenen).

"Dit laagje zoet water koelt in de winter sneller af waardoor meer zee-ijs kan vormen, en zorgt er tegelijkertijd voor dat de diepere oceaan minder warmte verliest en dus opwarmt."
Dit zou dus tot aanvullende zeespiegelstijging door thermische expansie leiden (dit effect is echter veel kleiner).

De paradox is inderdaad dat hetzelfde verschijnsel rondom Groenland - versneld smelten van landijs dus - volgens berekeningen toch tot zeespiegeldaling in de wijde (2000 km) omgeving van Groenland leiden zou.
Dat kan ik alleen maar verklaren door aan te nemen dat het nieuwe zoete water nabij Groenland snel daarvandaan stroomt, terwijl dat rond Antarctica niet gebeurt.
Waarmee het verhaal is verteld waar ik mee begon.

De enige vraag van Bart die ik verder nog beantwoorden kan is over de zoetheid van zee-ijs, ja: zee-ijs is vrijwel volkomen zoet, zeker als het meerjarig is - jong zee-ijs bevat nog wat zout-insluitsels. De rest is voor mij ook discussiestuk. Ik vond de ontdekking van die zeespiegelstijging agv verzoeting een fascinerende bevestiging van de op andere manieren ontdekte landijssmelt maar de hele fenomenologie roept bij mij ook veel vragen op. Ik zou willen weten of het oppervlaktewater in een zone zo'n 500 km bij Antarctica vandaan ook verzoet, want daarin zou wat bevestiging/ontkrachting voor die windtheorie kunnen zitten.

"Ik wil daar aan toevoegen dat kouder water meer gassen kan opnemen wat dan weer voor een "extra" zeespiegelstijging kan zorgen." - Ik betwijfel of dat meetbaar veel is... maar ik weet het niet. Mss iets om een glas cola om plat te laten slaan (er bij dit proefje voor zorgen dat er zo min mogelijk verdampt, dus deksel met klein gaatje gebruiken ofzo).

[Gerard]

Wat dat laatste betreft: als je aanneemt dat al het opgeloste gas zoveel volumetoename geeft alsof waterdamp zou zijn toegevoegd, dan kom je op iets minder dan 1/10 mm per 100 meter water, als dat water 1 graad in temperatuur zou zijn toegenomen. Als tegelijkertijd de diepzee in temperatuur toeneemt en gas verliest, dan laat het netto-effect op de zeespiegelhoogte zich raden.

[Gerben]

Wat dat laatste betreft: als je aanneemt dat al het opgeloste gas zoveel volumetoename geeft alsof waterdamp zou zijn toegevoegd, dan kom je op iets minder dan 1/10 mm per 100 meter water, als dat water 1 graad in temperatuur zou zijn toegenomen. Als tegelijkertijd de diepzee in temperatuur toeneemt en gas verliest, dan laat het netto-effect op de zeespiegelhoogte zich raden.

Gassen hebben de eigenschap om te drijven dus gasopname door kouder water zal vooral in de bovenste laag afspelen.

[Gerard]

Wat dat laatste betreft: als je aanneemt dat al het opgeloste gas zoveel volumetoename geeft alsof waterdamp zou zijn toegevoegd, dan kom je op iets minder dan 1/10 mm per 100 meter water, als dat water 1 graad in temperatuur zou zijn toegenomen. Als tegelijkertijd de diepzee in temperatuur toeneemt en gas verliest, dan laat het netto-effect op de zeespiegelhoogte zich raden.

Gassen hebben de eigenschap om te drijven dus gasopname door kouder water zal vooral in de bovenste laag afspelen.

Drijven? Dat is óp het water, we hebben het nu over ín het water, maar vooruit, je bedoelt dat het gasrijke water een wat lagere soortelijke massa zal hebben en dus bovenin de waterkolom zal blijven zweven. Dat bemoeilijkt dan meteen de verdere gasopname door verzadiging in de toplaag, dan zou er dus nog minder absorptie en uitzetting zijn. Ik denk echter dat het mengen van het water door temperatuurverschil dominerend zal zijn dus dat er toch transport naar lagere niveaus is. Belangrijkste is echter dat uitzetting van het water verwaarloosbaar zal zijn, want mijn berekening was gebaseerd op volledige volumetoename per geabsorbeerd gasmolecuul, maar er zal natuurlijk ook nog wat ruimte benut worden die tussen de watermoleculen aanwezig is. Dan wordt het nog meer verwaarloosbaar.