Dick schreef: ↑31-08-2023 22:41
Na de sombere winter kan ik intens genieten van het lengen van de dagen vanaf februari. Mijn behoefte aan daglicht is denk ik sterker dan aan zonlicht. Al kunnen donkere herfst- en winteravonden heel knus zijn.
Bij mij is het andersom: voor mij zijn het aantal uren zon véél belangrijker dan de lengte van de dag. Liever een decemberdag met de hele daglichtperiode zon dan een 100 % bewolkte julidag. Hoewel volledig onbewolkte dagen in december natuurlijk veel zeldzamer zijn dan in juli. Voorts vind ik het wel goed dat er een aantal weken zijn dat het zeer laat donker wordt en zeer vroeg licht, maar dat wil daarom níet zeggen dat ik het hele jaar door de dagen zo lang zou willen hebben als rond 21 juni.
Dat zou me bepaald geen deugd doen.
Die obsessie voor de daglengte die velen hebben, dat gejank van "De dagen korten weer, boehoehoe, wat een ramp!
" zodra het augustus is, is grotendeels aangepraat leed in mijn ogen. Mensen praten elkaar dat van generatie op generatie aan. Mijn oude moraalridder heeft mij dat óók aangepraat in mijn kindertijd. Tegenwoordig ben ik daar erg kwaad voor op hem.
Kan iemand mij vertellen waar anderen leed aanpraten goed voor is?
Over een heel jaar genomen, heeft elke plaats op aarde precies evenveel nacht als dag, en daar is niets mis mee in mijn ogen.
Wie het witte niet eert, is het groene niet weerd.
Niemand klaagt erover dat het daar "o zo vroeg" donker wordt. Nu is het wel zo dat het in die streken meestal zonnig en warm is in de zomer, maar in jaren als 2018 en 2022 hoefde je niet naar de Middellandse Zee voor een hete en droge zomer. Toch trokken ook dan Nederlanders en Vlamingen massaal zuidelijker. Dus hoezo de mensen zijn er zo bang van dat het "vroeg donker wordt 's avonds"?! 
