De max 10 graden periode loopt toch ook nog steeds door en wordt alsmaar langer. (Periode dat de max niet beneden 10 graden is geweest). Record na record gaat aan diggelen, allemaal ten nadele van kou en somberheid. Het wordt er niet leuker op. Het is wachten tot die 10 graden periode ook in de winter doorloopt.Jurgen schreef: ↑14-11-2020 08:43Vandaag een nieuw record voor De Bilt: Langste periode zonder matige vorst. De vorige periode liep van 1-4-2013 tot 23-1-2015. Nu heeft het sinds 22-1-2019 niet meer matig gevroren. En die periode wordt langer en langer...
Tegenwoordig is matige vorst nóg zeldzamer dan strenge vorst in het oude klimaat....
Laten we we toch echt hopen dat het roer omgaat!
Winter 2021
Re: Winter 2021
Op naar een koel, nat en somber zomerseizoen.
Even wat leuks tussendoor....
Winter zoals winter bedoeld is...
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
Re: Winter 2021
Nostalgische foto's! Zo was Nederland ooit, in vervlogen tijden.
Eigenlijk is het nu te hopen dat er geen schaatswinter komt. Stel het ijs wordt sterk genoeg en de Elfstedentocht zou verreden kunnen worden kan ie niet doorgaan vanwege de nog heersende Corona, je zult het altijd zien.
Eigenlijk is het nu te hopen dat er geen schaatswinter komt. Stel het ijs wordt sterk genoeg en de Elfstedentocht zou verreden kunnen worden kan ie niet doorgaan vanwege de nog heersende Corona, je zult het altijd zien.
Op naar een koel, nat en somber zomerseizoen.
-
Sebastiaan
- Berichten: 12288
- Lid geworden op: 31-12-1977
Re: Winter 2021
Prachtige hond! Leuke foto's.
Re: Winter 2021
beginnen we de winter met sneeuw ?
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
Re: Winter 2021
Helaas is het brongebied Zuid-Rusland/Oekraïene en daar is het nog niet echt koud.
-
Sebastiaan
- Berichten: 12288
- Lid geworden op: 31-12-1977
Re: Winter 2021
Zuidwestenwinden, misschien wel tot de kerst
Het zachte weer met zuidwestenwinden, dat we al een tijdlang in Nederland hebben, zit veel vaster in het zadel dan dat het in de weerkaarten af en toe lijkt. In de verwachtingen voor de wat langere termijn zijn er geregeld aanwijzingen voor veranderingen in het weerpatroon, maar de praktijk laat zien dat die veranderingen maar heel langzaam gaan en veel langzamer dan je op grond van die springerige weerkaarten zou mogen verwachten.
Een kleine verandering is dat de hogedrukgebieden, die de laatste weken het weer bij ons beheersten en vaak boven het oosten en noordoosten van Europa lagen, nu niet meer in beton gegoten zijn. Er is de afgelopen dagen iets van een westcirculatie ontstaan. Storingen, afkomstig van de Oceaan, kunnen Nederland wat makkelijker bereiken met hun bewolking en regen. Tussendoor stuurt een hogedrukgebied bij de Azoren uitlopers onze kant op die de zon even laten doorbreken. Passeert zo’n rug, dan is het even droog en waait de wind een tijdje uit het westen. Ook is de aangevoerde lucht dan minder zacht.
Zodra een volgende storing nadert, draait de wind naar zuid tot zuidwest en stroomt zachtere lucht het land in. Komt een lagedrukgebied een keer dichtbij, dan waait het ook flink, zonder dat stormen op het programma staan. Verder lopen de regenhoeveelheden langzaam op als storingen passeren en dat is nu precies wat er met een westcirculatie gebeurt. In de winter hebben we het de laatste jaren vaak gezien.
La Niña doet het niet
Toen we naar de winter vooruitkeken, hadden we bedacht dat de La Niña, de koude zeestroom die zich op de Grote Oceaan tussen Peru In Indonesië in het gebied langs de evenaar heeft ontwikkeld, de dominante factor voor het weer bij ons zou zijn. Op basis van ervaringen met vergelijkbare situaties uit het verleden, hadden in de loop van de novembermaand en in december hogedrukgebieden in de buurt van Groenland en IJsland moeten verschijnen. De weerkaarten hebben er de afgelopen weken ook weleens op gehint. Maar het bleef bij de tekentafel, in het echt kwam het er uiteindelijk niet van.
De reden hiervoor is duidelijk. Rond het poolgebied heeft zich een sterke poolwervel gevormd die een noordelijke positie van hogedrukgebieden tegenhoudt. Daarvoor is er in de hogere delen van de atmosfeer op dit moment gewoon teveel wind.
Patronen gedragen zich vreemd
Uit nieuwe analyses blijkt dat de drukverdeling die we nu op het Noordelijke Halfrond tegenkomen niet goed past in de patronen die je ten tijde van een La Niña zou verwachten. Het fenomeen op de Grote Oceaan zelf gedraagt zich al vreemd, want laat de grootste afwijkingen van de zeewatertemperaturen niet bij Peru, maar midden op de Grote Oceaan zien. Wat ook bij jaren met een La Niña hoort, is dat het water op het noordelijke deel van de Grote Oceaan, ten westen van Alaska en Canada zou moeten afkoelen, maar dat is juist warmer geworden en nu echt véél warmer dan normaal.
Met de winter van vorig jaar in gedachten, valt verder het warme water op het westelijke deel van de Indische Oceaan op. De grote temperatuurverschillen tussen het westen en oosten van de Indische Oceaan, die er vorig jaar in de aanloop naar en tijdens de winter waren, worden nu in brede kring verantwoordelijk gehouden voor het zachte weer dat we op het Noordelijk Halfrond in de winter erop hadden. Ook al is de situatie van nu niet helemaal vergelijkbaar met die van toen, het warme water in het westen is er nog wel steeds.
Dezelfde basis als vorig jaar
Tel je alles bij elkaar op, dan lijkt het erop dat dus niet de El Niña van dit moment, maar het het warme water op de Grote Oceaan en het warme water op het westelijke deel van de Indische Oceaan voor het weer van nu bij ons de belangrijkste factoren zijn. Dezelfde drijvers dus die vorig jaar tot de zachte winter van 2020 geleid hebben.
Het wekt dan ook geen verbazing dat in de nieuwste berekeningen van het ECMWF voor de komende 6 weken de kansen op een westcirculatie flink gegroeid zijn, tot rond 40 procent. Dat zou een aanhouden van het huidige wisselvallige en zachte weer betekenen, zeker tot en met de kerstdagen. Als dit zo blijkt te zijn, dan groeit de kans dat 2020 in Nederland tot het warmste jaar sinds het begin van de metingen gaat uitgroeien.
Het zachte weer met zuidwestenwinden, dat we al een tijdlang in Nederland hebben, zit veel vaster in het zadel dan dat het in de weerkaarten af en toe lijkt. In de verwachtingen voor de wat langere termijn zijn er geregeld aanwijzingen voor veranderingen in het weerpatroon, maar de praktijk laat zien dat die veranderingen maar heel langzaam gaan en veel langzamer dan je op grond van die springerige weerkaarten zou mogen verwachten.
Een kleine verandering is dat de hogedrukgebieden, die de laatste weken het weer bij ons beheersten en vaak boven het oosten en noordoosten van Europa lagen, nu niet meer in beton gegoten zijn. Er is de afgelopen dagen iets van een westcirculatie ontstaan. Storingen, afkomstig van de Oceaan, kunnen Nederland wat makkelijker bereiken met hun bewolking en regen. Tussendoor stuurt een hogedrukgebied bij de Azoren uitlopers onze kant op die de zon even laten doorbreken. Passeert zo’n rug, dan is het even droog en waait de wind een tijdje uit het westen. Ook is de aangevoerde lucht dan minder zacht.
Zodra een volgende storing nadert, draait de wind naar zuid tot zuidwest en stroomt zachtere lucht het land in. Komt een lagedrukgebied een keer dichtbij, dan waait het ook flink, zonder dat stormen op het programma staan. Verder lopen de regenhoeveelheden langzaam op als storingen passeren en dat is nu precies wat er met een westcirculatie gebeurt. In de winter hebben we het de laatste jaren vaak gezien.
La Niña doet het niet
Toen we naar de winter vooruitkeken, hadden we bedacht dat de La Niña, de koude zeestroom die zich op de Grote Oceaan tussen Peru In Indonesië in het gebied langs de evenaar heeft ontwikkeld, de dominante factor voor het weer bij ons zou zijn. Op basis van ervaringen met vergelijkbare situaties uit het verleden, hadden in de loop van de novembermaand en in december hogedrukgebieden in de buurt van Groenland en IJsland moeten verschijnen. De weerkaarten hebben er de afgelopen weken ook weleens op gehint. Maar het bleef bij de tekentafel, in het echt kwam het er uiteindelijk niet van.
De reden hiervoor is duidelijk. Rond het poolgebied heeft zich een sterke poolwervel gevormd die een noordelijke positie van hogedrukgebieden tegenhoudt. Daarvoor is er in de hogere delen van de atmosfeer op dit moment gewoon teveel wind.
Patronen gedragen zich vreemd
Uit nieuwe analyses blijkt dat de drukverdeling die we nu op het Noordelijke Halfrond tegenkomen niet goed past in de patronen die je ten tijde van een La Niña zou verwachten. Het fenomeen op de Grote Oceaan zelf gedraagt zich al vreemd, want laat de grootste afwijkingen van de zeewatertemperaturen niet bij Peru, maar midden op de Grote Oceaan zien. Wat ook bij jaren met een La Niña hoort, is dat het water op het noordelijke deel van de Grote Oceaan, ten westen van Alaska en Canada zou moeten afkoelen, maar dat is juist warmer geworden en nu echt véél warmer dan normaal.
Met de winter van vorig jaar in gedachten, valt verder het warme water op het westelijke deel van de Indische Oceaan op. De grote temperatuurverschillen tussen het westen en oosten van de Indische Oceaan, die er vorig jaar in de aanloop naar en tijdens de winter waren, worden nu in brede kring verantwoordelijk gehouden voor het zachte weer dat we op het Noordelijk Halfrond in de winter erop hadden. Ook al is de situatie van nu niet helemaal vergelijkbaar met die van toen, het warme water in het westen is er nog wel steeds.
Dezelfde basis als vorig jaar
Tel je alles bij elkaar op, dan lijkt het erop dat dus niet de El Niña van dit moment, maar het het warme water op de Grote Oceaan en het warme water op het westelijke deel van de Indische Oceaan voor het weer van nu bij ons de belangrijkste factoren zijn. Dezelfde drijvers dus die vorig jaar tot de zachte winter van 2020 geleid hebben.
Het wekt dan ook geen verbazing dat in de nieuwste berekeningen van het ECMWF voor de komende 6 weken de kansen op een westcirculatie flink gegroeid zijn, tot rond 40 procent. Dat zou een aanhouden van het huidige wisselvallige en zachte weer betekenen, zeker tot en met de kerstdagen. Als dit zo blijkt te zijn, dan groeit de kans dat 2020 in Nederland tot het warmste jaar sinds het begin van de metingen gaat uitgroeien.
Re: Winter 2021
Analyse van niet uitgekomen verwachtingen die gebaseerd waren op La Niña. Afwachten maar wat de verwachte westcirculatie voor openingen biedt en mogelijk leidt tot veranderingen rond of na de kerst. Of komt er een vergelijkbare troposfeer/stratosfeer koppeling met record zonale windsnelheden in januari 2021 e.v. in de stratosfeer als in de winter 2019-2020.Sebastiaan schreef: ↑17-11-2020 11:22Zuidwestenwinden, misschien wel tot de kerst
Tel je alles bij elkaar op, dan lijkt het erop dat dus niet de El Niña van dit moment, maar het het warme water op de Grote Oceaan en het warme water op het westelijke deel van de Indische Oceaan voor het weer van nu bij ons de belangrijkste factoren zijn. Dezelfde drijvers dus die vorig jaar tot de zachte winter van 2020 geleid hebben.
Het wekt dan ook geen verbazing dat in de nieuwste berekeningen van het ECMWF voor de komende 6 weken de kansen op een westcirculatie flink gegroeid zijn, tot rond 40 procent. Dat zou een aanhouden van het huidige wisselvallige en zachte weer betekenen, zeker tot en met de kerstdagen. Als dit zo blijkt te zijn, dan groeit de kans dat 2020 in Nederland tot het warmste jaar sinds het begin van de metingen gaat uitgroeien.
https://www.essoar.org/pdfjs/10.1002/essoar.10503356.1