Echt een wilde kaart. Zie het NH profiel dat een typisch (wat je hoopt dan toch) post-SSW effect toont.
Winter 2019
-
Sebastiaan
- Berichten: 12413
- Lid geworden op: 31-12-1977
Re: Winter 2019
Ik heb het nog niet gezegd of Para komt er mee
Echt een wilde kaart. Zie het NH profiel dat een typisch (wat je hoopt dan toch) post-SSW effect toont.
Echt een wilde kaart. Zie het NH profiel dat een typisch (wat je hoopt dan toch) post-SSW effect toont.
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
Re: Winter 2019
Kan niet waar zijn. 
Dit zal op 18 januari 2019 je analysekaart blijken te zijn.
Het is te mooi om waar te zijn.
Kijk eens naar de omvang van het gebied met oostvariaties voor de wind.
Kijk eens naar de ligging van de jet.
Dit is toch pure fantasie.
GFS heeft vaker getoverd voorbij 10 dagen, maar met GFS parallel stappen we een nieuwe werkelijkheid binnen.
Dit zal op 18 januari 2019 je analysekaart blijken te zijn.
Het is te mooi om waar te zijn.
Kijk eens naar de omvang van het gebied met oostvariaties voor de wind.
Kijk eens naar de ligging van de jet.
Dit is toch pure fantasie.
GFS heeft vaker getoverd voorbij 10 dagen, maar met GFS parallel stappen we een nieuwe werkelijkheid binnen.
-
Sebastiaan
- Berichten: 12413
- Lid geworden op: 31-12-1977
Re: Winter 2019
UK Outlook for Thursday 24 Jan 2019 to Thursday 07 Feb 2019:
Most of the UK is likely to start this period with predominantly wet and windy weather, and a chance of heavy rain and gales at times, especially in the north. Hill snow is also possible, as well as snow to lower levels at times in the north. In the south though, the weather is likely to be on the mild side. Towards early February, however, there is an increased likelihood of a change to much colder weather generally, bringing an enhanced risk of frost, fog and snow. This cold spell is by no means certain though, and in any case, some milder, wet and windy interludes are likely during this period.
Gaat lijnrecht in tegen de LT-verwachting zoals we die hier en daar kunnen lezen en waar ik zelf vrolijk aan mee doe. Bovenstaande gebaseerd op EC46. En wellicht dat Glosea5 ziet dat de downwelling niet van de grond komt en/of de overgebleven delen van de stratosferische poolwervel verkeerd terechtkomen.
Most of the UK is likely to start this period with predominantly wet and windy weather, and a chance of heavy rain and gales at times, especially in the north. Hill snow is also possible, as well as snow to lower levels at times in the north. In the south though, the weather is likely to be on the mild side. Towards early February, however, there is an increased likelihood of a change to much colder weather generally, bringing an enhanced risk of frost, fog and snow. This cold spell is by no means certain though, and in any case, some milder, wet and windy interludes are likely during this period.
Gaat lijnrecht in tegen de LT-verwachting zoals we die hier en daar kunnen lezen en waar ik zelf vrolijk aan mee doe. Bovenstaande gebaseerd op EC46. En wellicht dat Glosea5 ziet dat de downwelling niet van de grond komt en/of de overgebleven delen van de stratosferische poolwervel verkeerd terechtkomen.Re: Winter 2019
Luchtdruk zojuist, 17.20 opgelopen naar 1040 hPa. Wauw. Heb het vandaag nota bene een beetje zien regenen! 
Re: Winter 2019
Pakketjes koude lucht uit het poolgebied blijven op hoofdlijnen ten oosten van ons afglijden, wat ook past in een normaal winterbeeld.
Het is tenslotte niet vaak dat wij dagenlang in de vuurlinie liggen van uitstromende maritiem arctische lucht. Zo’n stroming moet qua drukverdeling maar precies uitkomen.
Historisch bekeken zijn de kansen in de tweede winterhelft hoger geweest dan in de eerste helft.
In een veranderend klimaat gelden andere regels. De lente is de noordcirculatie als kenmerk al lang kwijtgeraakt, bijvoorbeeld.
De Britten schuiven wat af met hun verhoogde kans op veel kouder weer.
Het is tenslotte niet vaak dat wij dagenlang in de vuurlinie liggen van uitstromende maritiem arctische lucht. Zo’n stroming moet qua drukverdeling maar precies uitkomen.
Historisch bekeken zijn de kansen in de tweede winterhelft hoger geweest dan in de eerste helft.
In een veranderend klimaat gelden andere regels. De lente is de noordcirculatie als kenmerk al lang kwijtgeraakt, bijvoorbeeld.
De Britten schuiven wat af met hun verhoogde kans op veel kouder weer.
Re: Winter 2019
De Britse krant Express kan er ook weer wat van, lees ik op UK weather warning: Rare TRIPLE polar vortex to trigger HEAVY SNOW across UK in January.
-
Sebastiaan
- Berichten: 12413
- Lid geworden op: 31-12-1977
Re: Winter 2019
Leuk scenario. Maritiem polaire lucht stroomt aan de oostflank van een tijdelijk naar het N uitstrekkend hoog. Het hoog klapt om en de koude lucht is ingevangen. Zo lang de wind aflandig blijft, is dit bij helder weer prima voor de vorming van ijs.
Het doet denken aan januari 2017. Heerlijk schaatstocht op het Naardermeer op zwart ijs!
Het doet denken aan januari 2017. Heerlijk schaatstocht op het Naardermeer op zwart ijs!
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
Re: Winter 2019
Ik moet aan heel veel wintermaanden denken, die een voorkeur voor Atlantische lucht hebben.
-
Sebastiaan
- Berichten: 12413
- Lid geworden op: 31-12-1977
Re: Winter 2019
Wintervarianten
Drukverdelingen in de winter, die de harten van winterliefhebbers sneller laten kloppen, zijn die van de vorming van sterke hogedrukgebieden in de buurt van IJsland en Groenland (die in onze omgeving tot noordelijke stromingen leiden met vuil winterweer, oftewel vaak sneeuw), of van de vorming van hogedrukgebieden boven Scandinavië. In dat geval waait de wind bij ons vanuit het oosten en kan koude lucht uit Rusland (of Scandinavië) onze omgeving bereiken. In dat geval krijgen we niet zelden een droge wintervariant, met veel zon, maar vaak ook behoorlijke lage temperaturen. Dat zijn de wintervarianten waarin je aan schaatsen op grote schaal kunt gaan denken.
‘Vuil winterweer’
Een winter die veel van de eerste variant met ‘vuile’ noordstromingen had, was bij voorbeeld de winter van 2010. Toen sneeuwde het zo vaak dat het wegenzout opraakte en dat er van een fatsoenlijke schaatsperiode nauwelijks sprake kon zijn. Uitgesproken ‘Scandinavië’-winters waren bij voorbeeld die van 1986 en 1996. In 1986 kwam het tijdens zo’n droge winter met veel vorst, maar ook vaak uitermate zonnig weer, op de 26e februari nog tot een Elftstedentocht.
De ‘échte’ winters
De interessantste winters zijn misschien wel die, die een afwisseling van beide hiervoor beschreven types laat zien. Of waarin ze tegelijkertijd voorkomen, met dan een langgerekte zone met oostelijke of noordoostelijke winden over het noordelijk halfrond als gevolg. Voorbeelden hiervan 1963, of de winter van 1979, die ook door een erg zuidelijk gelegen straalstroom gedomineerd werd. In beide winters vroor het niet alleen hard, maar viel ook regelmatig sneeuw. Ook in 1997, de winter van de laatste Elfstedentochtvan de laatste , en in februari 1956 lag de straalstroom soms erg zuidelijk. Daarbij was de winter van 1997 sneeuwarm, maar kwam het in 1956 tot grootschalige sneeuwval.
Toen wisten we niks
Was een kenmerk van die ‘oude’ winters nog dat ze ons min of meer overkwamen, omdat we nog niet zoveel wisten van wat er voor nodig was om het gangbare patroon van zuidwestelijke winden voor langere tijd te doorbreken, tegenwoordig snappen we veel beter welke factoren het beeld van altijd kunnen verstoren en ook hoe ze dat doen. Mede daarom is het weer de laatste tijd zo interessant. We komen natuurlijk al uit een langdurige periode waarin het normale Nederlandse weer danig verstoord was (de hete en droge zomer van 2018) en nu zijn er steeds meer aanwijzingen dat er de tweede helft van de winter opnieuw zo’n opvallende verstoring zou kunnen komen. En als dat inderdaad ook zo blijkt te zien, dan hebben we die met zijn allen ook zien aankomen.
Van alles aan de hand
Er zijn inmiddels allerlei dingen anders dan normaal in deze periode van het jaar. Zo is er in de stratosfeer boven de Noordpool nu officieel een SSW bezig, een snelle opwarming van de lucht op grote hoogte, die ertoe leidt dat het windpatroon in de stratosfeer daar compleet omkeert. Het duurt even voordat we daar op onze hoogte wat van merken, maar dat er iets gaat gebeuren, lijkt slechts een kwestie van tijd. Verder is in het zeegebied tussen Peru en Indonesië (langs de evenaar) een zwakke El Niño op gang gekomen, zitten we middenin een zonnevlekkenminimum en werken ook nog enkele andere factoren, die te lastig zijn om hier uit te leggen, mee. Grofweg wijzen ze allemaal op hetzelfde: namelijk het steeds groter worden van de kans op het opduiken van hogedrukgebieden boven het Poolgebied en in de buurt van IJsland en Groenland. De hogedrukgebieden dus die bij ons noordenwinden en sneeuw kunnen veroorzaken.
Nu de weerkaarten nog…
Er is alleen nog één probleem. De situaties die we verwachten, worden door de diverse weermodellen nog niet berekend. Althans, nog bijna niet. Want, ze komen op de weerkaarten voor de wat langere termijn al wel af en toe tevoorschijn, maar zijn bij een volgende run dan ook net zo makkelijk weer verdwenen. Sommige liefhebbers van winterweer worden daar inmiddels ook al knap onrustig van. Want het klokje tikt en het duurt nog maar even of de helft van de winter zit er alweer op. Toch is geduld in deze een schone zaak. De aanwijzingen dat er uiteindelijk toch echt iets gaat gebeuren, stapelen zich op. En het komt er vast van, al is nog wel wat tijd nodig.
Er zíjn kansen…
En beter dit dan wat we normaal hebben, een winter gedomineerd door een westcirculatie die zo sterk is dat iedere uitbraak van koude lucht bij voorbaat kansloos is. Daar is dit jaar toch echt geen sprake van. Ook al laten de cijfers ons tot nu toe natuurlijk anders zien. We moeten daarbij niet vergeten dat er ook heel veel mensen zijn die helemaal niet op winterweer zitten te wachten.
http://www.weer.nl/nieuws/detail/2019-0 ... nog-wat-1/
Drukverdelingen in de winter, die de harten van winterliefhebbers sneller laten kloppen, zijn die van de vorming van sterke hogedrukgebieden in de buurt van IJsland en Groenland (die in onze omgeving tot noordelijke stromingen leiden met vuil winterweer, oftewel vaak sneeuw), of van de vorming van hogedrukgebieden boven Scandinavië. In dat geval waait de wind bij ons vanuit het oosten en kan koude lucht uit Rusland (of Scandinavië) onze omgeving bereiken. In dat geval krijgen we niet zelden een droge wintervariant, met veel zon, maar vaak ook behoorlijke lage temperaturen. Dat zijn de wintervarianten waarin je aan schaatsen op grote schaal kunt gaan denken.
‘Vuil winterweer’
Een winter die veel van de eerste variant met ‘vuile’ noordstromingen had, was bij voorbeeld de winter van 2010. Toen sneeuwde het zo vaak dat het wegenzout opraakte en dat er van een fatsoenlijke schaatsperiode nauwelijks sprake kon zijn. Uitgesproken ‘Scandinavië’-winters waren bij voorbeeld die van 1986 en 1996. In 1986 kwam het tijdens zo’n droge winter met veel vorst, maar ook vaak uitermate zonnig weer, op de 26e februari nog tot een Elftstedentocht.
De ‘échte’ winters
De interessantste winters zijn misschien wel die, die een afwisseling van beide hiervoor beschreven types laat zien. Of waarin ze tegelijkertijd voorkomen, met dan een langgerekte zone met oostelijke of noordoostelijke winden over het noordelijk halfrond als gevolg. Voorbeelden hiervan 1963, of de winter van 1979, die ook door een erg zuidelijk gelegen straalstroom gedomineerd werd. In beide winters vroor het niet alleen hard, maar viel ook regelmatig sneeuw. Ook in 1997, de winter van de laatste Elfstedentochtvan de laatste , en in februari 1956 lag de straalstroom soms erg zuidelijk. Daarbij was de winter van 1997 sneeuwarm, maar kwam het in 1956 tot grootschalige sneeuwval.
Toen wisten we niks
Was een kenmerk van die ‘oude’ winters nog dat ze ons min of meer overkwamen, omdat we nog niet zoveel wisten van wat er voor nodig was om het gangbare patroon van zuidwestelijke winden voor langere tijd te doorbreken, tegenwoordig snappen we veel beter welke factoren het beeld van altijd kunnen verstoren en ook hoe ze dat doen. Mede daarom is het weer de laatste tijd zo interessant. We komen natuurlijk al uit een langdurige periode waarin het normale Nederlandse weer danig verstoord was (de hete en droge zomer van 2018) en nu zijn er steeds meer aanwijzingen dat er de tweede helft van de winter opnieuw zo’n opvallende verstoring zou kunnen komen. En als dat inderdaad ook zo blijkt te zien, dan hebben we die met zijn allen ook zien aankomen.
Van alles aan de hand
Er zijn inmiddels allerlei dingen anders dan normaal in deze periode van het jaar. Zo is er in de stratosfeer boven de Noordpool nu officieel een SSW bezig, een snelle opwarming van de lucht op grote hoogte, die ertoe leidt dat het windpatroon in de stratosfeer daar compleet omkeert. Het duurt even voordat we daar op onze hoogte wat van merken, maar dat er iets gaat gebeuren, lijkt slechts een kwestie van tijd. Verder is in het zeegebied tussen Peru en Indonesië (langs de evenaar) een zwakke El Niño op gang gekomen, zitten we middenin een zonnevlekkenminimum en werken ook nog enkele andere factoren, die te lastig zijn om hier uit te leggen, mee. Grofweg wijzen ze allemaal op hetzelfde: namelijk het steeds groter worden van de kans op het opduiken van hogedrukgebieden boven het Poolgebied en in de buurt van IJsland en Groenland. De hogedrukgebieden dus die bij ons noordenwinden en sneeuw kunnen veroorzaken.
Nu de weerkaarten nog…
Er is alleen nog één probleem. De situaties die we verwachten, worden door de diverse weermodellen nog niet berekend. Althans, nog bijna niet. Want, ze komen op de weerkaarten voor de wat langere termijn al wel af en toe tevoorschijn, maar zijn bij een volgende run dan ook net zo makkelijk weer verdwenen. Sommige liefhebbers van winterweer worden daar inmiddels ook al knap onrustig van. Want het klokje tikt en het duurt nog maar even of de helft van de winter zit er alweer op. Toch is geduld in deze een schone zaak. De aanwijzingen dat er uiteindelijk toch echt iets gaat gebeuren, stapelen zich op. En het komt er vast van, al is nog wel wat tijd nodig.
Er zíjn kansen…
En beter dit dan wat we normaal hebben, een winter gedomineerd door een westcirculatie die zo sterk is dat iedere uitbraak van koude lucht bij voorbaat kansloos is. Daar is dit jaar toch echt geen sprake van. Ook al laten de cijfers ons tot nu toe natuurlijk anders zien. We moeten daarbij niet vergeten dat er ook heel veel mensen zijn die helemaal niet op winterweer zitten te wachten.
http://www.weer.nl/nieuws/detail/2019-0 ... nog-wat-1/
Re: Winter 2019
De aanwijzingen dat er uiteindelijk toch echt iets gaat gebeuren, stapelen zich op. En het komt er vast van, al is nog wel wat tijd nodig.
Bovenstaande zin komt uit het verhaal van MG dat Sebastiaan al neergezet heeft.
Best een merkwaardige zin. Eerder van iemand waarbij hoop en verlangen domineert in plaats van deskundige zakelijkheid.
Het is van een vaagheid, verschrikkelijk.
Wat staat er te gebeuren en waar?
Vanuit de Lage Landen bekeken kunnen de spannendste winterkaarten nog altijd een weinig spannend en winters weerbeeld opleveren in onze regio.
We hebben er veel voorbeelden van.
De hele drukverdeling moet dermate op zij kop gezet worden dat tongen van vrieslucht tot over de lage Landen kunnen uitvloeien.
Met name in 1979, 1985 en 1987 waren er van die imposante tongen van vrieslucht (enorme laagdikte in het verticale) tot over onze regio.
In februari 1986 en winter 1996/1997 ging het wat gelijkmatiger.
HN-circulaties zijn belangrijke spelers om te komen tot spraakmakend winters weer. Ze zijn nog niet op de kaarten verschenen. Ze bieden ruimte aan arctische luchtmassa's om via de route Scandinavië tot ons te komen.
Voor mij is het nog allerminst duidelijk dat er toch echt iets staat te gebeuren boven de Lage Landen.
Bovenstaande zin komt uit het verhaal van MG dat Sebastiaan al neergezet heeft.
Best een merkwaardige zin. Eerder van iemand waarbij hoop en verlangen domineert in plaats van deskundige zakelijkheid.
Het is van een vaagheid, verschrikkelijk.
Wat staat er te gebeuren en waar?
Vanuit de Lage Landen bekeken kunnen de spannendste winterkaarten nog altijd een weinig spannend en winters weerbeeld opleveren in onze regio.
We hebben er veel voorbeelden van.
De hele drukverdeling moet dermate op zij kop gezet worden dat tongen van vrieslucht tot over de lage Landen kunnen uitvloeien.
Met name in 1979, 1985 en 1987 waren er van die imposante tongen van vrieslucht (enorme laagdikte in het verticale) tot over onze regio.
In februari 1986 en winter 1996/1997 ging het wat gelijkmatiger.
HN-circulaties zijn belangrijke spelers om te komen tot spraakmakend winters weer. Ze zijn nog niet op de kaarten verschenen. Ze bieden ruimte aan arctische luchtmassa's om via de route Scandinavië tot ons te komen.
Voor mij is het nog allerminst duidelijk dat er toch echt iets staat te gebeuren boven de Lage Landen.